วันอาทิตย์ที่ 20 มีนาคม พ.ศ. 2554

การแจ้งความประสงค์

บทที่ 9 การแจ้งความประสงค์

(Stating Requirements)

หลังจากที่ได้สอบถามความต้องการเกี่ยวกับสินค้าหรือบริการแล้ว ก็เป็นหน้าที่ของฝ่ายถูกถามที่จะต้องแจ้งให้คู่สนทนาทราบถึงความต้องการของตนว่าต้องการจะทำอะไร ประสงค์สิ่งใด อยากให้อีกฝ่ายทำอะไรให้ ฯลฯ ซึ่งวิธีการพูดแจ้งความต้องการนี้มีให้เลือกหลายแบบด้วยกัน คือ

    • I’d like (to) ...
    • I want (to) ...
    • We need (to) ...
    • We’re looking for ...
    • I’ll have/take ...
    • Let me have ...
    • Give me ...
    • We really want (to) ...
    • We’d prefer ...
    • The most important thing is (to) ...
    • It’s necessary/important/urgent that we ...
    • We need you to ...
    • Could you ...
    • I would like you to ...
    • Please ...
    • Can you ...

ในการตอบนั้นมีคำตอบที่เป็นไปได้ 3 แบบด้วยกัน คือ การตอบรับ การตอบปฏิเสธ และการตอบในลักษณะก้ำกึ่งซึ่งจะต้องมีการเจรจาในรายละเอียดเพิ่มขึ้นอีก

การตอบรับ

    • Of course.
    • No problem.
    • All right.

การตอบปฏิเสธ

    • We’re sorry, we can’t.
    • I’m afraid I can’t.

การตอบแบบก้ำกึ่ง

    • That could be a problem.
    • We’re not so sure that/about ...

ตัวอย่างการสนทนาในการถามและแจ้งความประสงค์

    • ผู้ขาย : What are you looking for?

ผู้ซื้อ : Our company needs a wireless intercom system.

ผู้ขาย : Would you be interested in our IC-700 model? It has one main base station that can deal with as many sub-stations as you want.

ผู้ซื้อ : Could you show me how the system operates?

ผู้ขาย : Of course.

    • ผู้ซื้อ : We’d like to ask you some questions about your security service.

ผู้ขาย : What kind of service are you interested in?

ผู้ซื้อ : We are looking for 24-hour security for an office building with four storeys.

ผู้ขาย : We offer three options. We have a two, a three, and a four men security team. Which one are you interested in?

ผู้ซื้อ : We’d prefer a two-men option. We need you to arrange the service as soon as next week.

ผู้ขาย : No problem.

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น