วันอังคารที่ 22 มีนาคม พ.ศ. 2554

คำกริยาที่ทำหน้าที่คำนาม คำคุณศัพท์ และคำกริยาวิเศษณ์ (INFINITIVES)


1.3.1 คำกริยาที่ทำหน้าที่คำนาม คำคุณศัพท์ และคำกริยาวิเศษณ์ (INFINITIVES)

Infinitive คือกริยาช่อง 1 ที่ไม่ได้ทำหน้าที่กริยาในประโยค ดังนั้นจึงไม่เปลี่ยนรูปไปตามประธานหรือตามกาลของประโยค หน้าที่ของ infinitive ในประโยคแบ่งได้คร่าวๆ 3 ประการ คือ

§ เป็นคำนาม โดยอาจจะเป็นประธานในประโยค เช่น To swim is a good exercise. หรือเป็นกรรม เช่น I want to borrow your book.

§ เป็นคำคุณศัพท์ โดยการขยายคำนาม เช่น I have no time to talk to you.

§ เป็นคำกริยาวิเศษณ์ โดยการขยายคำกริยา เช่น Steve came to watch the match. หรือขยายคำคุณศัพท์ เช่น This movie is good to see.

o รูปแบบของ Infinitive มีอยู่ 3 ชนิด คือ

§ Infinitive ที่มี to (ดังเช่นตัวอย่างข้างบน)

§ Infinitive ที่ไม่มี to เช่น I feel the earth move. I made them go.

§ Infinitive ในรูป perfect tense เช่น Kenny wished to have come.

o Infinitive ที่ไม่มี to จะใช้ในกรณีดังต่อไปนี้

§ เมื่อตามหลังคำกริยาเหล่านี้ please, have, hear, help, see, feel, make, let, bid, watch, behold, know, need, dare (not), notice, observe, smell
เช่น He helped me move the table. I watched them go.

§ เมื่อตามหลังคุณศัพท์ better, sooner อันได้แก่ had better... (than), had sooner... (than), had rather... (than)
เช่น I had sooner run than walk.

CONVERSATION 1
A: It would be nice to go to the beach today.
B: It's two o'clock. Isn't it too late to go now?
A: It's never too late. Help me put our stuff into the car.

CONVERSATION 2
A: I'd like to go to the beach today.
B: But I think to go there now is a bit too late.
A: Could you help me put our things into the car? We're going.

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น