กริยาช่วย

1.2 กริยาช่วย (AUXILIARY VERBS)

กริยาช่วยหมายถึงคำกริยาที่พูดออกไปแล้วไม่สามารถทำให้ผู้ฟังนึกภาพอาการกิริยาได้ เช่น จะ (will), สามารถ (can), ควรจะ (should) ฯลฯ จะต้องใช้ควบคู่ไปกับกริยาหลักจึงจะได้ใจความที่สมบูรณ์ (ยกเว้น verb to be, verb to have และ verb to do ที่อนุโลมให้ใช้เป็นกริยาหลักได้ในกรณีที่เป็นกริยาเพียงคำเดียวในประโยค)

	1		2	3
กริยาช่วย	Infinitive	Present Tense	Past Tense	Past Participle
be (เป็น อยู่ คือ) have (มี) do (ทำ) can (สามารถ) may (อาจจะ) must (ต้อง) need (ต้องการ) will (จะ) shall (จะ) ought (ควรที่จะ) dare (กล้า) used (เคย)	to be to have to do to be able to - - - - - - - -	is, am, are has, have do, does can, is/am/are able to may must need will shall ought dare -	was, were had did could, was/were able to might had to need would should ought dare used	been had done been able - - - - - - - -

CONVERSATION 1
A: Do you speak Spanish?
B: No. A: You should learn it, then.
B: I don't think I can.
A: Of course, you can.

CONVERSATION 2
A: Do you speak French?
B: No, I don't.
A: I think you ought to learn it.
B: Do you think I can? A: You can do it.